W tej lekcji użytkownik pozna metodę ustanawiania środowiska
wymaganego do zastosowania wzorca.
Wzorce stosuje się w odniesieniu do modeli zawierających elementy UML, co pozwala
na modyfikację tych elementów. Do przeprowadzenia tej czynności wymagany jest otwarty projekt UML
oraz model UML. Zadania opisane w ramach tego kursu wymagają również otwartego diagramu swobodnego lub diagramu klas.
Widok diagramu nie jest niezbędny, jednak jego użycie przy stosowaniu wzorców ułatwia
wyświetlenie wyników działania wzorca.
Zaawansowani użytkownicy mogą utworzyć
projekt UML, model UML oraz diagram swobodny lub diagram klas. W tej lekcji należy dodać do modelu klasę UML i interfejs UML.
Interfejs musi definiować co najmniej jedną operację. Należy upewnić się, że otwarta jest perspektywa
modelowania. Prostszym rozwiązaniem jest wykonanie poniższych instrukcji
w celu spełnienia tych wymagań. Użytkownicy zaawansowani mogą przejrzeć te instrukcje,
aby sprawdzić, czy ich wyniki zgadzają się z przykładowymi.
Aby utworzyć
środowisko modelu:
Odszukaj widok diagramu po nazwie modelu na jego zakładce. Widok nowego diagramu jest pustą powierzchnią służącą do dodawania elementów modelu i manipulowania nimi.
Podczas korzystania z przykładowego modelu Simple UML zaimportowanego z Galerii przykładów klasa o nazwie AppFunction1 i interfejs o nazwie DoWork są już wyświetlone na diagramie swobodnym. Interfejs DoWork zawiera
operacje UML o nazwach doNothing oraz doSomething. Klasa AppFunction również zawiera dwa
elementy UML: operację Operation1 oraz atrybut
Attribute1.
Po poznaniu podstawowych wymagań związanych z tworzeniem wzorca użytkownik jest gotowy
do operacji importowania przykładowych wzorców. Przykładowy wzorzec zostanie zastosowany
w odniesieniu do elementów w nowym modelu UML.