Okres zwrotu to pomiar finansowy odwołujący się do okresu wymaganego do tego, aby zwrot z inwestycji zapewnił spłatę sumy pierwotnej inwestycji. Okres zwrotu odpowiada czasowi wymaganemu do zrównania uzyskiwanych zysków skumulowanych ze skumulowanymi kosztami inwestycji (zwykle czas mierzony w latach).
Formuła okresu zwrotu
Jeśli na początku projektu istnieją przewidywane zyski, które przekraczają
koszty, okres zwrotu jest zerowy w stosunku do pierwszego okresu. Jeśli koszty maleją w
czasie i zyski są w dalszym ciągu naliczane, okres zwrotu to okres, po którym
naliczone zyski są równe naliczonym kosztom lub je przekraczają. Jeśli naliczone zyski
nigdy nie są równe naliczonym kosztom lub ich nie przekraczają, okres zwrotu to -1,
co oznacza, że warunek zwrotu nigdy nie zostanie spełniony.
Na przykład inwestycja
1000 PLN przy corocznym zwrocie 500 PLN ma dwuletni okres zwrotu. Inwestycja z krótszym
okresem zwrotu jest uważana za lepszą, ponieważ jej koszty są szybciej odzyskiwane i
ponownie dostępne do dalszego wykorzystania.
Okres
zwrotu to pierwszy okres, w którym zyski przekraczają koszty projektu. Jeśli na przykład
minie j okresów zanim suma zysków przekroczy sumę kosztów, okresem zwrotu jest
j. Podczas obliczania okresu zwrotu uwzględniany jest również czynnik
dyskonta.
Formuła jest przeznaczona dla standardowego modelu analizy inwestycji, który obejmuje strumień wartości Przychód (P) oraz dwa strumienie kosztów: Koszt projektowania (R) i Koszt konserwacji (M).